καθυπτιάζω

καθυπτιάζω (Μ)

(επιτατ. τού υπτιάζω) είμαι εντελώς ύπτιος, ανάσκελα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + ὑπτιάζω «ξαπλώνω ανάσκελα» (< ὕπτιος)].